https://www.alalamtv.net/news/4788951/هل-نحن-أمام-محور-ثلاثي-مصري-جزائري-سوري-يتبلور-ضد-تركيا؟
2020 március 12, csütörtök, 10:50 greenwichi idő
A “Ra‘y al-Yawm” újság írta egy mai cikkében, amiben a következőket mondja: “úgy tűnik, hogy az egyiptomi kormány elkezdett kijönni a politikai és biztonsági lekötöttség állapotából, amit a “Reneszánsz” gát körüli viták okoztak az elmúlt hosszú évek során, az izraeli összeesküvéstől mérgezett amerikai “szövetséges” hátbaszúrása, az a benyomás, hogy elszigetelődött az arabközi térben, egy utóbbi arra vezette, hogy fokozatosan visszatérjen az arab színtérre. Ez egy kísérlet visszaszerezni aktív és hathátós vezető szerepét, amilyen az volt az elmúlt száz év ideje alatt.
Al-‘Ālam – Szíria
Ami a mi meglátásuk szerint megerőístí ezt a feltevést az a titkos látogatás, amit ‘Abbās Kāmil vezérőrnagy, az egyiptomi Általános Hírszerzési Szolgálat igazgatója tett Damszkuszba a múlt hét közepén, amikor találkozott ‘Alī Mamlūk vezérőrnaggyal, a Szíriai Nemzetbiztonsági Bizottság igazgatójával és vele az észak-szíriai török agressziót elemezték, illetve, hogy Törökország a fegyveres csoportok több mint 5000 harcosát küldte harcolni a Wifāq [Nemzeti Egyetértés] kormány mellett Líbiában Ḥaftar tábornok erőivel szemben, akit az Emirátusok, Egyiptom és Oroszország támogat, jelenleg pedig a líbiai fővárost ostromolja.
Az egyiptomi hatóságok nagy fontosságot szentelnek a líbiai kérdésnek és komoly aggodalmat éreznek a terrorizmus listáján szereplő csoportok harcosainak Triploiba érkezése miatt. Ezek a Wifāq kormány soraiban harcolnak, melyet Fāyiz ás-Sarrāğ vezet, aki Recep Tayyip Erdoğan török elnök támogatását élvezi. Ezért döntöttek úgy ezek a(z egyiptomi) hatóságok, alkalmasint Kāmil vezérőrnagy útján, hogy elintézik Ḥaftar tábornok titkos látogatását a szír fővárosba ugyanazon a héten. Ennek során egyetértés alakult ki a szír és a líbiai kormány (a Tobrukban székelő kelet-líbiai kormány) közötti kapcsolatok helyreállításáról, illetve a líbiai nagykövetség újranyitásáról.
Az biztos, hogy ez a szír-egyiptomi és szír-líbiai közeledés aggodalmat fog kelteni Erdoğan elnökben, mert ez majd hozzájárul a Közel-Kelet politikai és katonai szövetségi térképének gyökeres megváltozásához. Ennek talán a legfőbb gyümölcse a “gyűrű” szorosabbra fonódása lesz Törökország körül, mel tovább növeli regionális elszigetelődését, főként a mediterrán régióban.
Egy feltörekvő harmadik új tengely fokozatos kialakulásának kapujában állunk, melynek tagja lesz úgy Egyiptom és Szíria, mint Algéria. Legfontosabb céljai pedig a közös arab munkálkodás újraindítása lesz, az Arab Liga “arabosítása”, az öböl hegemónia befejezése a döntéshozatalban, mely dominancia immár több mint húsz éve tart. Ennek egyik legfontosabb álláspontja és lépése Szíria tagságának a befagyasztása volt, a katonai beavatkozás “törvényesítése” a “rendszerváltoztatasra”, amellett a tragédia mellet, amit a NATO légicsapásainak támogatása jelentett, a líbiai állam megdöntése és vezetőjének, Mu‘ammar al-Qaddāfī-nak a visszataszító véres megölése, mely híján volt minden olyan értéknek, ami erkölcsös, vagy muszlim.
A következő Arab Liga gyűlés, melynek székhelye Algéria lesz még a következő június előtt, miután ezt az időpontot elhalasztották, már talán ezen új szövetség megalakulásának bejelentése lesz, ami talán olyan további országokra is ki fog terjedni, mint Libanon, Irak, Tunézia, Kuvait és mások. Legfontosabb eredményei közt pedig ott lesz Szíria visszaléptetése az Arab Ligába és az egyensúly visszaállítása az álláspontokban és a döntéshozatalban.
‘Abd al-Mağīd Tabbūn algír elnök, aki a következő találkozót fogja vezetni, tájékoztatta Aḥmad Abū al-Ġayṭ urat, az Arab Liga főtitkárát, aki két héttel ezelőtt látogatott Algériába, hogy ő minden eddig csúcstól különböző Arab Liga csúcsot szeretne, illetve, hogy országa nem rendezhet meg olyan csúcsot, amin Szíria helye üres, mint a korábbi csúcsokon. Az elhalasztásra nem a koronavírus terjedése miatt került sor, hanem, hogy így megteremthető legyen az alapja annak az erőfeszítésnek, ami a szír kormány visszátérését célozza a Ligába és kitörölje ezt a sötét foltot a közös arab munka történelméből.
Egyiptomi belső visszaesése; Szíria lekötöttsége, úgy a kormányé, mint a hadseregé az Egyesült Államok vezette összeseküvéssel való szembenézés miatt; Irak eltávolodása arabközi szerepétől a terrorizmus és a belső válság miatt; Algéria bénult állapota több mint negyed évszázadon át a véres évtized miatt; Bū Ṭaflīqa elnök testi és szellemi magatehetetlensége, amit a korrupt maffia kirakatnak használt; ezek mind a összetevői annak, ahová az arab világ térsége jutott jelenlegi mélyrepülésben.
A visszatérő és felgyógyuló Algéria nem fog elfogadni olyan csúcsot, amiről Szíria távol marad és azt a királyok, elnökök és emírek mély alvásba süllyesztik, eleve csak pár órára tartva meg. Változnak az idők, a közös arab munka bénultságának az évei Algériában érnek majd véget. Vagy legalábbis ezt kell remélnünk és erre kell számítanunk. Ezt kell várnunk.
Ra’y al-Yawm
هل نحن أمام محور ثلاثي مصري جزائري سوري يتبلور ضد تركيا؟
الخميس ١٢ مارس ٢٠٢٠ – ١٠:٥٠ بتوقيت غرينتش
كتبت صحيفة “رأي اليوم” في مكقال اليوم تقول فيه: يبدو أنّ الحُكومة المِصريّة بدأت تخرج من حالةِ الاعتكاف السياسيّ والأمنيّ التي تبنّتها طِوال السّنوات الماضية بسبب تفاقم أزَمة سد النّهضة، وطَعنِها في الظّهر بخنجر “الحليف” الأمريكي المسموم بتآمرٍ إسرائيلي، وشُعورها بالعُزلة عربيًّا، الأمر الذي دفعها إلى العودة بتدرّجٍ مُتسارعٍ إلى السّاحة العربيّة، ومُحاولة استعادة دورها القِيادي الفاعِل والمُؤثَّر بالتّالي، مِثلما كان عليه الحال طِوال المَئة عام الماضية
ما يؤكُد هذا الطّرح في نظرنا الزيارة السريّة التي قام بها اللواء عباس كامل رئيس جهاز المخابرات المِصريّة إلى دِمشق مُنتصف الأسبوع الماضي، والتقى خلالها نظيره اللواء علي المملوك، رئيس مجلس الأمن الوطني السوري، وبحث معه التّصعيد التركيّ في شِمال سورية، وإرسال السّلطات التركيّة أكثر من 5000 مُقاتل من الجماعات المسلّحة للقِتال إلى جانب حُكومة الوفاق في ليبيا، ضدّ قوّات الجنرال حفتر المدعومة إماراتيًّا ومِصريًّا وروسيًّا، وتُحاصِر العاصمة الليبيّة حاليًّا
السلطات المَصريّة تُولِي أهميّةً كُبرى للمِلف الليبي، وتشعر بقلقٍ كبيرٍ من جرّاء وصول مُقاتلين ينتمون إلى فصائل مُصنّفة على قائمة الإرهاب إلى طرابلس، والقِتال في صُفوف حُكومة الوفاق التي يتزعّمها فايز السراج وتحظى بدَعمٍ من الرئيس التركي رجب طيّب أردوغان، ولهذا رتّبت هذه السّلطات (المِصريّة)، وربّما عبر اللواء كامل، زيارةً سِريّةً للجنرال خليفة حفتر إلى العاصمة السوريّة في الأُسبوع نفسه، وجرى التوصّل خِلالها إلى اتّفاقٍ بإعادة العُلاقات بين الحُكومتين السوريّة والليبيّة (حُكومة شرق ليبيا ومقرّها طبرق)، وإعادة فتح السِّفارة الليبيّة
من المُؤكّد أنّ هذا التقارب السوري المِصري، والسوري الليبي، سيُثير قلق الرئيس أردوغان، لأنّه قد يُؤدِّي إلى إحداث تغيير جذري في خريطة التّحالفات السياسيّة والعسكريّة في مِنطقة الشرق الأوسط برمّتها، وربّما يكون أبرز ثِمار هذا التّقارب “خنْق” تركيا وزيادة حدّة عُزلتها إقليميًّا، وفي حوض شرق المتوسّط خُصوصًا
نحن نقف على أعتاب محور إقليمي ثلاثي جديد يتبلور بشكلٍ مُتسارعٍ ستكون نُواته كُل من مِصر وسورية والجزائر، وأبرز أهدافه تفعيل العمل العربيّ المُشترك، وإعادة “تعريب” جامعة الدول العربيّة، وإنهاء الهيمنة الخليجيّة على دائرة اتّخاذ القرار فيها، وهي الهيمنة التي استغرقت أكثر من عِشرين عامًا تقريبًا، وكان من أبرز مواقفها وقراراتها تجميد عُضويّة سورية، و”تشريع” التدخّلات العسكريّة لتغيير “النّظام” فيها، إلى جانب كارثة دعم غارات حِلف النّاتو وإسقاط الدولة الليبيّة، وقتل زعيمها العقيد معمر القذافي بطريقةٍ دمويّةٍ بَشِعَةٍ وهتك عرضه بطريقةٍ تتعارض مع كُل القيم الإسلاميّة والأخلاقيّة
اجتماع القمّة العربيّة القادم الذي من المُقرّر أن يُعقَد في الجزائر قبل شهر حزيران (يونيو) المُقبل، بعد تأجيله إلى هذا التّاريخ، ربّما يُعلِن تدشين هذا التّحالف الجديد الذي ستنضم إليه دول أُخرى مِثل لبنان والعِراق وتونس والكويت وآخرون، وسيكون من أبرز إنجازاته استِعادة سورية لمِقعَدها في الجامعة العربيّة، وإعادة التّوازن إلى مواقفها وعمليّة اتّخاذ القرار فيها
الرئيس الجزائري عبد المجيد تبون الذي سيترأس القمّة المُقبلة، أبلغ السيّد أحمد أبو الغيط، أمين عام الجامعة العربيّة، الذي زار الجزائر قبل أُسبوعين، أنّه يُريد قمّة عربيّة مُختلفة عن كُل القمم السّابقة، وأنّ بلاده الجزائر لا يُمكن أن تعقدها إذا كان المِقعَد السوري خاليًا مِثل القمم السّابقة، وجاءت عمليّة التّأجيل ليس بسبب انتشار وباء الكورونا، وإنّما أيضًا لإفساح المجال أمام الجُهود المبذولة لإعادة الحُكومة السوريّة إلى الجامعة، وإزالة هذه النّقطة السّوداء في تاريخ العمل العربيّ المُشتَرك
انكِفاء مِصر داخليًّا، وانشغال سورية، حُكومةً وجيشًا، في مُواجهة مُؤامرة تفتيتها بزعامة الولايات المتحدة، وابتِعاد العِراق عن دوره العربيّ بسبب الإرهاب وأزَماته الداخليّة، ومُرور الجزائر بحالةٍ من الشّلل لأكثر من رُبع قرن بسبب العشريّة الدمويّة، وعجز الرئيس بوتفليقة، الجسماني والعقلي، واستِخدامه كواجهة من قبل عصابة فاسدة، كلها عوامل أوصلت المِنطقة العربيّة إلى حالِ الانهيار الحاليّة
الجزائر المُتعافية العائدة لن تقبل قمّة تغيب عنها سورية، ويَغُط فيها المُلوك والرؤساء والأُمراء في النّوم، ويستغرق انعِقادها بضعة ساعات فقط، الزّمن يتغيّر، وسنوات عِجاف العمل العربيّ المُشتَرك ستنتهي في الجزائر، أو هكذا نأمل ونتَوقّع، وما علينا إلا الانتظار