Irán újabb részleteket fed fel a rakétagyártása elleni Moszad terv meghiusításáról.

https://www.almayadeen.net/news/politics/إيران-تكشف-تفاصيل-جديدة-بشأن-إفشال-مخطط–الموساد–لضرب-صناعا

Irán újabb részleteket fed fel az izraeli Moszad szolgálat szabotázs tervének meghiusításáról, melynek célja az volt, hogy csapást mérjen a rakétagyártásra. 

Szeptember 1

Az iráni televízió információkat és új felvételeket tárt fel pénteken egy arról szóló beszámolóban, hogyan hiusították meg az izraeli Moszad szolgálat tervét, melynek célja az volt, hogy csapást mérjenek a rakétagyártásra.

A felvételek világosan megmutatták, hogy robbannak fel a rejtett alkatrészek, amelyeket korábban arra programoztak, hogy késleltetett robbanásokat okozzanak különböző időkben a beépítés után a rakéták alkatrészei közé (1:35 percnél, 2:17 percnél és 2:40 percnél).

A jelentés szerint több ezer robbanó alkatrészt foglaltak le, amelyeket a Moszad szolgálat megpróbált bejuttatni az iráni rakétagyártási rendszerbe, rámutatva, hogy ez a művelet “a legnagyobb szabotázs akció volt Irán történelmének utóbbi száz évében”.

A védelmi minisztérium biztonsági szakértői megerősítették, hogy nagyjából négy éve megfigyelték az ázsiai és európai csatornákat és nyomon követtek őket. Végül ennek nyomán felfedték a kémhálózatot és több ezer robbanó alkatrészt foglaltak le”. Hozzátették: “Ha nem fedték volna fel ezeket az alkatrészeket, akkor az összes rakétát működésképtelenné tették volna”.

Az iráni védelmi minisztérium csütörtökön fedte fel annak a biztonsági akciónak a részleteit, melynek során meghiusították az izraeli Moszad szolgálat szabotázs tervét.

A részleteket illetően a védelmi minisztérium kifejtette, hogy “az egyik szakosított hálózat megpróbált hibás alkatrészeket bejuttatni a rakétagyártási rendszerbe, hogy azokat felhasználják a védelmi minisztérium fejlett rakétáiban”.

A minisztérium hozzátette, hogy “ez a hálózat az izraeli Moszad közvetlen utasításai szerint működött, amikor megpróbálta eladni ezeket az alkatrészeket, hogy az így legyártott iráni rakétákat időzített bombákká alakítsa, csapást mérve ezzel a gyártási láncra és az ezen a területen dolgozókra”.

A Moszad szabotázs terve

Ennek kapcsán a védelmi minisztérium és a fegyveres erők szóvivője, Reẓā Ṭalā’ī dandártábornok azt közölte, hogy “a védelmi szektor hazai gyártása, ide értve az érintkezőket is, nem volt olyan magas, mint manapság”.

Úgy folytatta: “Amikor elkezdtük ezeknek az alkatrészeknek (érintkezők) a beszerzését azokban az években beszerzés, beszállítás, vagy vásárlás útján, akkor az ellenség meghatározta azokat a hálózatokat és cégeket, amelyek ezeket az alkatrészeket rendelkezésre bocsátották a védelmi minisztériumnak. Előzetes megfigyelési akciókat indítottak és a közelébe férkőztek bizonyos személyeknek, akik hozzájárultak ehhez a beszerzési akcióhoz, hogy azok részesei legyenek a szabotázs- és kémhálózatnak az országon belül és külföldön is”.

Kifejtette, hogy a Moszad hálózat azzal, hogy jelen van az egyik Iránnal szomszédos országban “megismert egy személyt, aki szerepet játszott ennek az alkatrésznek (érintkezőnek) az ellátásában 2016-ban”.

Ṭalā’ī hozzátette: “miután megismerték ezt a személyt, az izraeli hálózat összekapcsolódott vele, hogy így kapcsolatba lépjenek általa az ebben az ellátási hálózatban érintettekkel egyes európai és kelet-ázsiai országokban, akik több közvetítőn keresztül kapcsolatba kerültek az Iránon belül lévő ügynökökkel”.

A Moszad céljainak magyarázata kapcsán, hogy mit akart elérni a Moszad az akciók végrehajtásával a rakétagyártás ellen, Ṭalā’ī dandártábornok azt mondta, hogy “a Moszad célja az volt, hogy hibákat, késleltetést és robbanásokat okozzanak meghatározott időkben, miután ezeket az alkatrészeket beépítették a rakétarendszerekbe, majd felrobbanjanak ezekben a rendszerekben”.

Az alkatrészek jellemzőit illetően az iráni tisztségviselő azt említette, hogy ezek “7 cm hosszúságú alkatrészek, melyek két külön részből állnak össze, egyikük pedig 10-32 kábeltüskét tartalmaz. Ezek az alkatrészek továbbítják az utasításokat a rakétának, átmérőjük pedig 2-3 cm, amiben nagyon apró belső csatorna található”.

Ugyanebben az összefüggésben Ṭalā’ī dandártábornok rámutatott, hogy “a Moszad ügynökök elektromos gyűrűket rejtettek el egyes érintkezőkbe, de nem mindegyikbe és így késleltetést tudtak volna elérni, mivel az volt a tervük, hogy hibákat okozzanak és késleltetett robbanásokat, amikor ezek az érintkezők felrobbannak és működésképtelenné teszik a rendszert”.

Hozzátette, hogy “az ellenség nem volt tudatában a hírszerzési megfigyelésnek a védelmi minisztérium információs védelmi szolgálata és a hírszerzés részéről, illetve, hogy az ügy kiderült, hanem azt gondolta, hogy anélkül lát minkét el ezekkel az érintkezőkkel, hogy tudomásunk lenne a biztonsági résnek”.

Azt említette, hogy “a fontos részlet az alkatrészek felfedése volt a biztonsági védelmi szolgálat által, még mielőtt ezeket beépítették volna a rakétarendszerekbe. Így tehát ezek egyáltalán nem kerültek be a rakétarendszerekbe”.

Ezt követően “sok vizsgálatra került sor ezeken az alkatrészeken a technikai részleg részéről a technikai laborokban. Elszigetelték azokat az eseteket, amelyekben végrehajtották ezeket a szabotázs műveleteket, hogy aztán újraépítsék és felhasználják őket. Így tehát semmilyen kárt sem szenvedtünk el”. Állítja Ṭalā’ī.

Rámutatott, hogy “a rakétagyártási szektor körülbelül 19 millió dollár kárt szenvedett volna el, ha az izraeli kémhálózat sikerrel járt volna ezzel a szabotázsakcióval”. Egyben felfedte az együttműködést a Moszad kémszolgálat és bizonyos további kémszolgálatok között”.

Válaszolva egy kérdésre annak kapcsán, hogy lehetséges-e az alkatrészek és az elsődleges iráni anyagok hazai gyártásra való átállása, a védelmi minisztérium szóvivője azt közölte, hogy “van egy átfogó program az utóbbi években az alkatrészgyártás és az alapvető anyagok hazai gyártására a rendszerek, a fegyverzet és az eszközök terén egy teljességgel megbízható úton”.

Hozzátette: “a rendszerek, a fegyverzet és az ellátmány 90%-a a program eredményeként immár hazai gyártású, ám a maradék 10% egyelőre nem állt át hazai előállításra. Vagy azért, mert nem volt gazdaságos, vagy azért, mert ezek általában jól hozzáférhető alkatrészek a piacon”.

 

 

Kép: Több ezer robbanó alkatrészt foglaltak le, amelyeket a Moszad megpróbált bejuttatni az iráni rakétagyártásba

 


إيران تكشف تفاصيل جديدة بشأن إفشال مخطط “الموساد” لضرب صناعاتها الصاروخية 

إيران تكشف تفاصيل جديدة عن عملية إحباط المخطط التخريبي لجهاز “الموساد” الإسرائيلي الذي كان يهدف إلى ضرب الصناعات الصاروخية

1 أيلول

كشف التلفزيون الإيراني معلومات ومشاهد جديدة، اليوم الجمعة، ضمن تقرير بشأن إحباط مخطط تخريبي لجهاز “الموساد” الإسرائيلي كان يهدف إلى ضرب الصناعات الصاروخية

وأظهرت المشاهد بشكل واضح كيف تنفجر القطع المفخخة التي جرت برمجتها سابقاً لتحدث تفجيراً تلقائياً في أوقات مختلفة بعد تركيبها ضمن أجزاء الصواريخ (في الدقيقة 1:35، وفي الدقيقة 2:17، والدقيقة 2:40)

وبحسب التقرير، فقد ضُبطت آلاف القطع المفخخة التي حاولت شبكة الموساد إدخالها في عجلة صناعة الصواريخ الإيرانية، مشيراً إلى أنّ هذه هذه العملية هي “أكبر عملية تخريبية في الأعوام المئة الأخيرة من تاريخ إيران”.

وأكّد الخبراء الأمنيون في وزارة الدفاع أنّ نحو 4 سنوات من مراقبة القنوات الآسيوية والأوروبية وتتبعها انتهت أخيراً بكشف شبكة التجسس وضبط آلاف القطع المفخخة”، مضيفين: “لو لم يتم كشف هذه القطع، لخرجت كل الصواريخ عن الخدمة”. 

وكانت وزارة الدفاع الإيرانية قد كشفت أمس الخميس تفاصيل عملية أمنية أدّت إلى إحباط مخطط تخريبي لجهاز “الموساد” الإسرائيلي. 

وفي التفاصيل، أوضحت وزارة الدفاع أنّ “إحدى الشبكات المحترفة حاولت إدخال قطع تتضمن عيوباً في عجلة الإنتاج الصاروخي لكي يجري استخدامها في إنتاج الصواريخ المتطورة في وزارة الدفاع”.

وأضافت الوزارة أنّ “هذه الشبكة كانت تعمل بتوجيه مباشر من جهاز الموساد الإسرائيلي، بحيث حاولت عبر بيعها تلك القطع تحويل الصواريخ الإيرانية المنتجة إلى عبوات ناسفة لضرب الخطوط الصناعية والموظفين العاملين في هذا المجال

مخطط الموسادالتخريبي

في هذا السياق، أفاد المتحدث باسم وزارة الدفاع وإسناد القوات المسلحة الإيرانية العميد رضا طلائي بأنّ “كمية توطين القطع الدفاعية، ومنها الموصلات، لم تكن عالية كما هي اليوم”.

وتابع: “عندما قمنا بتوريد هذه القطعة (الموصل) في تلك السنوات عبر التوريد والنقل والشراء، بدأ العدو بتحديد الشبكات والشركات التي تقوم بتسليم هذه القطعة إلى وزارة الدفاع، وقام بعمليات استطلاع أولية، واقترب من بعض الأشخاص الذين يساهمون في عملية التوريد، ليصبحوا ضمن شبكه التغلغل والتجسس داخل البلاد وخارجها”.

وأوضح أنّ شبكة “الموساد”، ومن خلال وجودها في إحدى الدول المجاورة لإيران، “تعرفت إلى شخص كان له دور في عملية توريد هذا القطعة (الموصل) عام 2016” .

وأضاف طلائي: “بعد التعرف إلى هذا الشخص، قامت الشبكة الإسرائيلية بربطه بها لتتصل من خلاله بالعناصر المرتبطة بشبكة الإمداد هذه في بعض الدول الأوروبية وفي بعض دول شرق آسيا، الذين كان لهم ارتباطات بالعملاء داخل إيران عبر عدة وسطاء”.

وفي شرحه أهداف الموساد من تنفيذ عمليات ضد الصناعات الصاروخية، قال العميد طلائي إنّ “هدف الموساد كان إحداث خلل وأعطال وانفجارات في مواقيت محددة، بحيث تقوم هذه القطعة بعد دخولها إلى المنظومات الصاروخية بإحداث انفجار في هذه المنظومات”.

وعن خصائص هذه الموصلات، أفاد المسؤول الإيراني بأنّها “قطعة يبلغ طولها 7 سم، وتتكون من جزأين منفصلين، يشمل أحدهما 10 إلى 32 دبوساً للكابلات. تنقل هذه القطعة التوجيه إلى الصاروخ، ويبلغ قطرها من 2 إلى 3 سنتيمترات، وأخاديدها الداخلية صغيرة جداً”.

وفي السياق نفسه، بيّن العميد طلائي أنّ “عملاء الموساد غرسوا دائرة كهربائية في بعض الموصلات، وليس جميعها، بحيث يمكن أن تتسبب في تعطيلها، إذ كان من ضمن خطتهم إحداث خلل موقوت للانفجار، بحيث ينفجر الموصل ويعطل النظام”.

وأضاف أنّ “العدو لم يكن على علم بالمراقبة الاستخبارية لجهاز حماية المعلومات التابع لوزارة الدفاع والاستخبارات الشاملة، وباكتشاف الموضوع، بل كان يظن أنّه سيسلمنا الموصلات من دون إدراك الخرق الأمني”.

وذكر أنّ “النقطة المهمة هي اكتشاف أمر الموصلات بواسطة جهاز الحماية الأمنية قبل دخولها إلى المنظومة الصاروخية، بحيث لم تدخل إلى المنظومة الصاروخية على الإطلاق”.

وعقب ذلك، “جرى فحص الكثير من هذه الوصلات من جانب القسم الفني والمختبرات الفنية، وعُزلت الحالات التي حدث فيها هذا التخريب، ليُعاد بناؤها واستخدامها. لذلك، لم نتكبد أي ضرر”، بحسب طلائي. 

وأشار إلى أنّ “قطاع صناعة الصواريخ كان ليتكبد نحو  19 مليون دولار، لو كانت شبكة التجسس الإسرائيلية قد نجحت في تنفيذ هذا العمل التخريبي”، كاشفاً عن تعاون أجهزة تجسس أخرى مع جهاز تجسس “الموساد”.  

ورداً على سؤال بشأن إمكانية توطين قطع الغيار والمواد الأولية الإيرانية، قال المتحدث باسم وزارة الدفاع إنّ “هناك برنامجاً شاملاً لتوطين قطع الغيار والمواد الأولية للأنظمة الدفاعية والأسلحة والمعدات بطريقة موثقة بالكامل في السنوات الأخيرة”.

وأضاف: “جرى توطين 90% من الأنظمة والأسلحة والمعدات نتيجة هذا البرنامج، لكن الـ10% المتبقية لم توطّن بعد، إمّا لأنّها غير اقتصادية، وإما لأنّها قطعة متوفرة بشكل عام في السوق