http://www.almayadeen.net/articles/blog/1355139/مشروع-السلطنة-في-سوريا—حلم-إبليس-بالجنة
28 October 15:16
Diák a Média Tanszéken – Tunisz
Létrejött Észak-Szíriában a biztonsági zóna, ahogy arra Erdoğan vágyott a hírekben, ám az álmai, hogy ő legyen az új “oszmán szultán” széthullottak. Vajon ez a fontos esemény visszaállítja-e a reményt a szírekben, hogy Iskenderun sávja visszatér a szíriai szuverenitás alá.
Nem Amerika állította meg a török agressziót a zengedezett Törökországgal kötött egyezmény útján. A helyszíni realitások már megmutatták, hogy az egyezmény csak tinta a papíron, aminek a célja, hogy megmutassa, az amerikai elnök erős és tarja magát az “Amerika az első” politikájához, vagyis csak Amerikának van hatalma ahhoz, hogy bármit is megengedjen, vagy megtiltson. Ám a felsült Trump ismét csak megmutatta, hogy Amerikának “se hűsége, se becsülete”. A török agresszió pedig teljesen le sem állt, dacára az azon az értéktelen papíron kötött egyezménynek.
A múló napok perdöntő bizonyítékot szolgáltattak arra, hogy aki valóban képes döntéseit és hatalmát kikényszeríteni, az föld gazdája, aki bizony Szíria. Majd jött az egyezmény az orosz szövetséges és a török agresszor között, pusztán néhány órával Baššār al-Asad szír elnök hirtelen és sorsdöntő látogatása után a stratégiai al-Hubayṭ faluba Idlib külterületén az első sorok élén, katonái között, számos üzenetet fogalmazva meg a Törökországnak és a nemzetközi agresszió országainak. Kint a terpen megerősítette, hogy Idlib felszabadítása elsődleges, katonailag pedig, hogy Idlib vissza fog térni a szír államhoz, pont ahogy a többi felszabadított terület is, Erdoğant “tolvajnak és az amerikaiak szolgájának” jellemezve.
Ez az egyezmény működőképes volt a végrehajtatóság szempontjából, az agressszor pedig megállította a további területek megszállni akaró katonai műveleteit és megelégedett a folyamatos bombázással és némi föld elrablásával a telepei számára. Ekkor az Orosz Védelmi Minisztérium megerősítette, hogy “nincs most valódi küzdelem Szíriában és minden megállt”. Végül az Orosz Katonai Rendészet bevonult a határmenti ‘Ayn al-Arab-ba, hogy azt felügyelje, ezt követően pedig a Szíriai Arab Hadsereg biztosította ellenőrzési pontjait ar-Raqqa-ban és más területeken. Mindezek megtörténte után következett a “Qasad” milícia visszavonulása, mely kudarcot vallott azzal, hogy az amerikai védelem bevonzására bazírozott, amely hamarabb hagyta magára, mintsem az el tudta volna képzelni. Ennek az egyezménynek a nyomán az erős orosz szövetéges ismét megkeverte a kártyákat, s rászorította Erdoğan-t, hogy visszatérjen az “Adanai Egyezményhez” és azt betartsa, mely rendezte a biztonsági helyzetet Szíria és Törökország között.
Véget ért az új oszmán szultán álma, hogy majd bejelentheti az új Ciprust Észak-Szíriában az úgynevezett “Biztonsági Övezet” címkéje alatt, azzal a szlogennel, hogy “megvédi a török nemzetbiztonságot”. Nem a kurd fennhatóság megszüntetése Észak-Szíriában volt a török rezsim fő célja. Ami fontos volt Törökországnak, az a katonai szint és presztízsének fenntartása. Az agresszió eredményei megmutatkoznak a “Kudarc Hajnalában” [utalása a török Béke Hajnala hadműveletre – a ford.]. A Szíria elleni terrorizmus szempontjából a legfontosabb pont a biztonsági övezet bejelentése volt a “török befolyás” alatt, hogy Erdoğan legyen “az erős szultán”, s annak alapján, amit török vezetők mondtak 2019 október 19-én, hogy a művelet célja a “egy biztonsági övezet fenntartása nyugaton az Eufrátesztől – ahol Ğarābulus városa van – egészen al-Mālikiyyáig Szíria legkeletibb részéig, a török-iraki hármashatárig, 30-40 km mélységben, nagyjából 460 km szélességben”.
Erdoğan elbukta a hazárdjátékát, amit 2011 óta hirdetett, s nem lesz képes sem ő, sem pártjának tagjai elmenni Damaszkuszba, hogy találkozzanak “szíriai testvéreikkel”, elimádkozni “a Fātiḥa szúráját Ṣalāḥ as-Dīn al-Ayyūbī [Saladin] sírja fölött”, imádkozni az Umayya mecset udvarain, s meglátogatni a Próféta olyan társainak a sírját, mint Bilāl al-Ḥabašī és Imām ibn ‘Arabī, a Sulaymāniyya komplexumot, vagy az al-Ḥiğāz vasútállomást. Ezzel szemben ciprusi köztársasága Észak-Szíriában nem fog felállni, szövetségesei a NATO-ban magára hagyták, amerikai szövetségesei pedig a továbbiakban nem tartanak megszállás alatt komoly területeket Szíria északi területein. Mi több, az oroszokkal kötött megállapodás reggelén érkezett pár damaszkuszi üzenet, mely lesöpörte megmaradt álmait is legalább az “Idlibi Szultanátusról” az általa támogatott terroristák ellenőrzése alatt.
Miután a török agresszió kudarcot vallott és komoly területek tértek vissza északon a szír ellenőrzés alá folyamatosan arról volt szó, hogy visszatért a remény a szír nép számára, hogy az Iskenderun övezet is visszatérhet, melyet évtizedek óta tart megszállva Törökország. Ez nemcsak az állampolgárok álma, de a vezetőiké is. Az al-Mayadeen 2019 október 17-ei esti adásában megjelent al-Asad elnök tanácsadója, dr. Butayna aš-Ša‘bān, balján pedig egy szír térkép, ami tartalmazta az Iskenderun övezetet, amit a török média, lett légyen kormánypárti, vagy ellenzéki fenyegetésnek tartott Erdoğan rezsimje ellen, illetve egy üzenetnek Damaszkusz részéről. Eszerint nemcsak a török portyázó csapatok kiűzéséhez ragaszkodik most Észak-Szíriában, hanem az 1939 óta elszakított Iskenderun övezet visszaállításához is.
A győztes mindezek mögött ami történt, az Szíria a szövetségeseivel, mely alatt az Ellenállás Tengelyét értem az orosz szövetségessel együtt. Kint a terepen a Szíriai Arab Hadsereg bevonult és megszilárdította ellenőrzését számos területen északon, mégpedig katonai hadművelet folytatása nélkül. Az Orosz Katonai Rendészet bevonult a biztonság fenntartására a határmenti ‘Ayn al-‘Arabba, hogy biztosítsa a rendet, s hogy megnyugtassa Damaszkuszt, hogy Erdoğan oszmán megszálló ezt nem fogja elfoglalni és nem olvasztja be a telepeibe, melyek hamarosan felszabadulnak majd. Politikailag Szíria a szövetségeseivel együtt az, aki most képes akaratát kikényszeríteni a legkülönbözőbb ellenfelekkel szemben, akár magára Törökországra is, merthogy a kurd kártya többé nincs ott a tárgyalóasztalon, a terroristák által megszállt területek pedig meg jobban összezsugorodtak. Az amerikai megszálló a legtöbb olyan területet elhagyta, amit korábban megszállt. A helyszíni realitások Damaszkusz javára változtak, a mérleg nyelve pedig az irányába mozdult el.
مشروع السلطنة في سوريا.. حُلُم إبليس بالجنّة
28 تشرين اول 15:16
طالب في كلية الإعلام ــ تونس
باتت المنطقة الآمِنة شمال سوريا كما يشتهيها إردوغان في خَبَرِ كانَ وأوهامه بأن يكون “السلطان العثماني” الجديد اندثرت. فهل يُعيد هذا الحَدَث المهمّ، الأمل لدى السوريين بعودة لواء إسكندرون السّليب إلى السيادة السورية؟
ليست أميركا مَن أوقفت العدوان التركي عبر الاتّفاق المُبرَم مع تركيا، فقد اتّضح بوقائع الميدان أنّ الاتفاق حبرٌ على ورق وهدفه أن يظهر الرئيس الأميركي قويّاً وصادقاً في وعده بـ”أميركا أوّلاً”، أيّ أنّ لأميركا فقط السّلطة كي تسمح وتمنع وقوع أيّ شيء، إلاّ أنّ ترامب الفاشِل أظهر أميركا مُجدّداً بلا “عهدٍ ولا ميثاق”. فالعدوان التّركي لم يتوقّف بتاتاً رغم الإعلان عن الاتفاق على تلك الورقة البَاليةٍ
فالأيّام بيّنت بالدّليل القاطِع أنّ القادِر على فرض قراره وسلطته هي صاحبة الأرض وهي سوريا، فجاء اتّفاق الحليف الروسي مع العدوان التّركي بعد ساعات من زيارة مُفاجئة وذات قرارات مصيريّة للرئيس السوري بشّار الأسد لبلدة الهبيط الاستراتيجية في ريف إدلب، مُتقدّماً الصفوف الأماميّة متوسّطاً جنوده، موجّهاً رسائل عدّة إلى تركيا ودول العدوان العالمي، ففي الميدان أكّد أنّ تحرير إدلب أساس، وعسكريّاً أنّ إدلب ستعود إلى الدّولة السورية مثل باقي المناطق المُحرَّرة، واصِفاً إردوغان ب “اللص والعبد للأميركان
هذا الاتّفاق كان فَاعِلاً من جهة التّنفيذ، فالعدوان أَوْقَفَ عملياته العسكرية من جهة احتلال مزيد من المناطق واكتفى بمواصلة القصف والسرقة للمناطق المحيطة بمستوطناته، في وقتٍ أكّدت فيه الدفاع الروسية “لا يوجد الآن قتال حقيقي في سوريا وأنّ كل شيء مُتوقِّف”، تلاه دخول الشرطة الروسية إلى عين العرب الحدودية للمُراقبة، ومواصلة الجيش العربي السوري تثبيت نقاطه في الرّقة وغيرها من المناطق. تلا كلّ ذلك تواصل انسحاب ميليشا “قسد” التي فشل رهانها على استجلاب حماية الأميركي الذي تخلّى عنهم بأسرع ممّا هو مُتوقّع. وبهذا الاتفاق، أعاد الحليف الروسي القويّ ترتيب الأوراق وإرغام إردوغان على العودة وتفعيل ورقة “اتفاق أضنة” التي تضبط الحال الأمنية بين سوريا وتركيا
انتهى حُلم السلطان العثماني الجديد بإعلان قبرص جديدة شمال سوريا تحت مُسمّى “منطقة آمِنة” بذريعة “حفظ الأمن القومي التركي”. إنهاء السيطرة الكردية شمال سوريا ليس عَين مُراد النّظام التّركي، الأهمّ لدى تركيا هو المستوى العسكري وحجم هيمنتها، فنتائج العدوان تُظهِرُ “الفشل الذّريع”. فأهمّ النقاط من الهجمة الإرهابية على سوريا كانت لإعلان المنطقة الآمِنة تحت “الهيمنة التركية” ليكون إردوغان “السّلطان القوي”، فبحسب ما قاله المسؤولون الأتراك بتاريخ 09-10-2019 إن العملية تهدف إلى “إنشاء منطقة آمِنة تمتد من نهر الفرات غرباً -حيث مدينة جرابلس- حتى المالكية في أقصى شمال شرقي سوريا عند مثلّث الحدود التركية العراقية، بعُمقٍ يتراوح بين 30 و40 كيلومتراً، وعلى امتداد يُقدَّر بنحو 460 كيلومترا”
خَسِرَ إردوغان رهاناته في سوريا التي أعلنها منذ 2011، فلم يعد بإمكانه الذّهاب وأعضاء حزبه إلى دمشق للّقاء بـ”إخوتهم السوريين” و تلاوة “سورة الفاتحة فوق قبر صلاح الدين الأيوبي”، وأداء الصّلاة في باحات جامع بني أميّة الكبير، وزيارة تربة الصحابي بلال الحبشي والإمام إبن عربي، وزيارة الكلية السليمانية ومحطة الحجاز، أمّا سلطنته القبرصية شمال سوريا فلن تقوم وحلفاؤه في حلف الناتو تركوه وحليفه الأميركي لم يبق مُحتلّاً لجزءٍ كبيرٍ من الأراضي شمال سوريا. فحتّى صبيحة يوم اتفاقه مع الروس، تلقّى رسالة دمشقيّة نسفت أحلامه المُتبقيّة بـ”سلطنة إدلبيّة” على أقلّ تحت سيطرة الإرهابيين المدعومين منه
بعد فشل العدوان التركي وعودة عدّة مناطق شمالاُ إلى السيادة السورية، لم يتوقّف الحديث عن عودة الأمل للشعب السوري بعودة لواء إسكندرون السّليب الّذي تحتلّه تركيا منذ عشرات السّنين. ليس هذا أمل المواطنين السوريين فقط، بل حتّى قيادتهم، ففي نشرة المسائية عبر الميادين بتاريخ 17-10-2019 أطلّت مُستشارة الرّئيس الأسد الدكتورة بثينة شعبان وقد ظهرت على يسارها خريطة سوريا تضمّ لواء إسكندرون، ما اعتبره الإعلام التركي المؤيِّد والمعارِض تصعيداً ضدّ نظام إردوغان ورسالة بأن دمشق مُتمسّكة ليس فقط بطرد القوات التركية الغازية حالياً لشمال سوريا، وإنّما باستعادة لواء إسكندرون السليب منذ عام 1939
المُنْتَصِرُ من كلّ ما حصل، هو سوريا مع حلفائها، أقصد محور المقاومة مع الحليف الروسي، فميدانياً دخل الجيش العربي السوري وثبَّت نقاطه في عدد من المناطق شمالاً من دون قيامه بعمليّةٍ عسكريةٍ، والشرطة الروسية دخلت لتفرض الحماية الأمنية في عين العرب الحدودية وتكون صمّام الأمان تطمئنّ دمشق أنّ المحتلّ العثماني أردوغان لن يحتلّها ويضمّها إلى مستوطناته التي ستتحرَّر قريباً. سياسياً، سوريا مع حلفائها باتوا الأقدر الآن على فرض معادلاتهم أمام مختلف المعارضات وعلى تركيا نفسها، لأنّ ورقة الكرد لم تعُد موجودة على طاولة الحوار ومناطق سيطرة الإرهابيين تقلّصت أكثر، والاحتلال الأميركي غادر معظم المناطق التي احتلّها والمعادلات الميدانية تغيَّرت لصالح دمشق وكفّة الميزان رجحت إليها